١ ـ (( عَبْدٍ يُذْنِبُ ذَنْباً فَيُحْسِنُ الطُّهُورَ، ثُمَّ يَقُومُ فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ، ثُمَّ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ إلاَّ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ )). (١٦٦)
واتە: هیچ بەندەیەک نی یە ئەگەر گوناه و تاوانێک بکات، دەستنوێژێکی جوان و پاک بشواو پاشان دوو ڕکات نوێژبکات، پاشان لەسەر ئەو تاوان و گوناهە داوای لێخۆشبوون لە خودای گەورە بکات، ئیلا خودای گەورە لێ ی خۆش دەبێ.
